تحلیل تطبیقی مثنوی پدماوت با مثنوی خسرو و شیرین نظامی

ادبیات تطبیقی دانش نو پا و جدیدی است که به بررسی تطبیقی ادبیات ملل و اقوام مختلف جهان می پردازد. بررسی تاثیر و تاثرات آثار ممتاز ادبی یکی از رویکردهای مهم ادبیات تطبیقی است که بر آن تاکید شده است. مثنوی خسرو و شیرین نظامی نیز از آثار برجست? ادبیات غنایی کلاسیک ایران به شمار می آید که مورد توجه بسیاری از شاعران و ادبای فارسی زبان ایرانی و غیر ایرانی قرار گرفته است. در کشور هند نیز آثار برجسته ای به تقلید از خسرو وشیرین تالیف شده است. پدماوت اثر ملک محمد جائسی از آثار مشهور قرن 9 هجری است که با وجود برخی تفاوت ها، تقلیدی از مثنوی مشهور نظامی محسوب می شود. این اثر پس از جائسی توسط شاعر بزرگ دیگری به نام عبدالشکور بزمی در قالب مثنوی به زبان فارسی برگردانده شد که در ایران و هند مورد استقبال و تقلید قرار گرفت. در این پژوهش برای نخستین بار به بررسی رابطه تاثیر-تاثری پدماوت و خسرو وشیرین نظامی گنجوی پرداخته شده است آنچه از این پژوهش بر می آید اینست که ادبیات فارسی هند و آثاری که در این سرزمین تالیف شده است مانند پدماوت از حیث ساختار داستانی و محتوا، تحت تاثیر آثار نظامی بوده است. مثنوی خسرو وشیرین و پدماوت هر دو آثاری هستند که درون مای? آنها را مطالب و حوادث متعدد و متنوع واقعی یا تخیلی در ارتباط با زندگی انسان در عالم مادی با بن بست های سیاسی ، تاریخی و عاطفی تشکیل می دهند. جائسی نیز همچون نظامی اصل داستان را از تاریخ هند برگرفته و از داستانهای روایی و شفاهی که بر سر زبانها جاری بوده، بهره جسته و بن مایه ، اصل و زیر بنای داستان بزمی مانند نظامی عشق و وفاداری و پایداری در عشق است و اینکه این عشق زمینی وسیله ای برای نائل شدن و رسیدن به عشق والاتر است.